Jak wygląda skład materiałów do druku?
Proces przygotowania prasy drukowanej, książek i innych publikacji jest wieloetapowy. Wymaga wiedzy i dużego doświadczenia, a także właściwych materiałów (odpowiednich tuszów i papieru, a także oprogramowania).
Zanim materiały trafią do drukarni, muszą być wykonane szczegółowe projekty, które przed oddaniem poddawane są dokładnej korekcie.
Dawniej przygotowywanie materiałów do publikacji wymagało tzw. łamania, czyli utworzenia z tekstu szpalty lub tabeli, którą następnie trzeba było ułożyć w łamy znajdujące się na kolumnie. Cały proces składu wykonywany był ręcznie lub z wykorzystaniem maszyn odlewających. Era komputerów zrewolucjonizowała skład materiałów do druku. Współczesne programy pozwalają przygotować projekty kompatybilne z urządzeniami używanymi w drukarni, a także umożliwiają nanoszenie wielu poprawek i zmian przed oddaniem projektu do druku. Jak dzisiaj wygląda proces przygotowania i składu materiałów do publikacji krok po kroku?
Etapy przygotowania materiałów do druku
Zarówno publikacje kolorowe, jak i czarno-białe podlegają dzisiaj obróbce komputerowej zanim trafią do drukarni. Surowy tekst przechodzi najczęściej przez ręce kilku redaktorów oraz korektę językową. Następnie planuje się zakomponowanie tekstu w wybranym formacie wraz z grafikami (zdjęciami, rysunkami, tabelami, wykresami, logami). Proces przygotowywania materiałów do druku nazywany jest składem DTP (Desktop Publishing). Polega on na odpowiednim przygotowaniu tekstu, opracowaniu graficznemu i utworzeniu makiety, czyli propozycji wyglądu, która uwzględnia wygląd wszystkich stron publikacji z uwzględnieniem kroju czcionek, zdjęć, wykresów oraz innych ilustracji.
Właściwy skład to sformatowanie tekstu zgodnie z założeniami projektu oraz dobraniu odpowiednich grafik we właściwej rozdzielczości, zapisanych w odpowiednich formatach. Efekt ostateczny musi być przejrzysty, czytelny i estetyczny. Ostatnim krokiem jest dołączenie spisu treści (oraz spisu tabel i ilustracji, jeśli są w projekcie). Gotowy projekt przekazuje się do korekty, gdzie nanoszone są ewentualne poprawki, a następnie do ostatecznej akceptacji i dalej do druku. Drukarnia powinna uwzględnić przewidziany typ papieru, sposób nanoszenia tuszu, zachowanie marginesów i inne szczegóły wizualne.